ЭРДМИЙН ТҮЛХҮҮР

          Шүлгийг уншаад дуурайн зохиогоорой.
                                                                     Царцаа шоргоолж хоёр
                                       Шороо гадагш нь зөөгөөд
                                       Шоргоолж завгүй байлаа
                                       Ажлын чухлыг гүйцэтгээд
                                       Ам нь ч чөлөөгүй байлаа.
                                                              Дээгүүр зантай царцаа
                                                              Дэргэдэх бутанд нь асаад
                                                              Навч цэцгийн сүүдэрт
                                                              Нандин байр олоод
                                        Хөх тэнгэрт хөөрч
                                        Хөгжин бүжиглэж байна гэж
                                        Царцаа үгээ дуусгалгүй
                                        Чалчиж нуршиж байтал нь
                                                               Ширүүн бороо түүнийг
                                                               Шилбүүрдэн нүдэж эхлэв.
                                         Харин өнөөх шоргоолж
                                         Харш ордондоо орчхоод
                                         Ажилгүй царцааг шоолоод
                                         Ажиггүй хэвтэж байжээ.